कठाेर बनेर जम्दाजम्दै
पत्तै नपाइ नौनी झैं पग्लिएर
म पटकपटक बनेकाेछु
गहिरो समुन्द्र
तलाउ झैं शान्त र स्थिर बनेर
पर्खिँदापर्खिँदै थकित भएर
म पटकपटक बनेको छु
आगाे भन्दा तातो सूर्य
मलाई राम्रोसँग थाहा छ,
तिम्रो दिलबाट खसेपनि
दिमागबाट खसेपनि तिमीले गर्ने
कथित सम्बाेधनका अक्षरहरुले
मलाई बगाउने छैनन् अब पानी जसरी
पाेल्ने छैनन् अब आगाे जसरी
किन कि अब म स्वयंमा समुन्द्र निहित छ
किन कि अब म आफै भित्र रापिलाे घाम अटेकाे छ
तिम्रो ओठबाट जति पानी निस्किए पनि
अब
मलाई डुबाउनेछैन
किन कि म अब आफै महासागर बनेकोछु
तिम्रो हृदयबाट जति आगाे निस्किए पनि अब मलाई जलाउने छैन
किन कि म अब आफै अग्नि पुञ्जभन्दा रापिलाे घाम बनेको छु।
प्रिय समय ,
म तैरिरहन चाहान्छु
तिमीले नै प्रेषित गरिदिए झैं लाग्ने
तरल शब्दहरुको अत्यास लाग्दाे भंगालो माथी
म डुब्दै उत्रदै लुकामारी खेलिरहन चाहन्छु
तिमीले नै अख्तियारी दिए झैं लाग्ने
जिन्दगीका सरल हुँदै बक्र लाग्ने
बक्र हुँदै सरल लाग्ने असङ्ख्य घुमाउनेहरुमा
आफ्नै सपनाहरुको चिहानभित्र आफू
पुरिनुपर्ने
समयसंगकाे प्रेमकथाभित्र घरि जिउँदो
त घरि मृत झैं लाग्ने एक
अकिन्चन पात्र झै मञ्चित म
तिमीले प्रहार गरे बग्दाबग्दै प्रवाह बिर्सेको
हिमनदी माथि तैरिदै बिलाउँदै गर्ने
हिमशिला झैँ बनुँला
या त प्रचण्ड गर्मी यामकाे बडाे तेज प्रवाहमा
बग्ने नदी झैं चिसो सिरेटाेसंगै बगुँला
कि त भावरकाे डुँडुवा झैं कतै डुब्दै कतै
अस्ताउँदै बिचित्रलुकामारी झैं अस्तित्व देखाउँला।
हुन त निर्विकल्प छु समयकाे सम्बाेधनसंग
जीवनकाे अनिश्चित यात्रामा
जीवनलाई पच्छ्याउन जस्तो मार्ग प्रसस्त गर्छ समयले
त्यसबाटै पाइला चल्नेछन्
याे बेला मसगँ पनि हुनेछैनन्
राेकिन अल्झिनका लागि कुनै
विकल्प र बाहानाहरु
जे जे पर्छ स्विकार्दै ,जस्तो जस्तो पर्छ
मुकाबिल्ला गर्दै निर्विकल्प प्रेम गरिरहुँला
जीवनकाे सुन्दर लयसंग
अपेक्षा छ तिमीसंग
बन्न नदिनु तिमीले
तिमीसंगकाे प्रेमलाई
काेमल हृदयमा गडेकाे
जसरी नि मेटिनैपर्ने दाग
बरु दिनु हिम्मत र धीरता
म त्यै दागलाई सिंगारेर फुलाउन सकुँ
एक अत्तरदार सुन्दर फूल
जाे मगमगाइरहाेस् अनन्त अनन्तसम्म
अजम्मरी प्रेमकाे नझर्ने थुँगाे बनेर।
