उनी छिन-छिन पाउजु अनि
छुन-छुन चुरा बजाउँदै
कहिले यता कहिले उता
गरिरहन्छिन्
मेरो दैलोलाई किनार बनाएर तरिरहन्छिन्
हिल जुत्ताको ट्वाक ट्वाक आवाजमा सररर
सारीको पारी र सप्को पारिरहन्छिन
कहिले स्वांक्क बनाउँछिन् पर्दा अनि
ढ्वाक्क बनाउँछिन् ढोका
कहिले झ्यालको पर्दाबाट चियाउँछिन् बाहिर
कहिले लमतन्न ओछ्यानमा पल्टिरहन्छिन !
पाउजुले मेरा कान ठाडा बनाउँछन्
चुराले झन कम्पन बढाउँछ
जुत्ताको ट्वाक ट्वाक ले
मेरा मुटु ढ्वाक ढ्वाक बनाउँछ
धन्न सारीको सप्को र पारिले स्थिर बनाउँछ ..!
ड्याम्म ढोका थुनेर झ्यालको पर्दा तानेर
मधुरो पहेंलो बत्ती बालेर मध्यरात्रीमा
घुरमाहिलो आफ्नो प्रतिबिम्ब हेर्छिन होलि
दराजमा टाँस्सिएको ऐनामा नग्न भएर !
म पनि यस्तै सोच्छु मध्यरात्रीमा
मेरो कोठै छेऊ अर्को कोठामा बस्ने
ए परम सु:स्त्री
म आँखा उठाएर हेर्ने आँट गर्दिन तिम्रा नितम्बमा
उठ्दैनन मेरा हातहरु अभिवादन भनेर
हेर्दैनौ सिधा नजरले एक झलक
झुकेका मेरो आँखाहरूमा
अब
नझस्काउ मेरो मष्तिस्कलाई नग्न भएर
नतर्साउ म एकाग्र तिमीलाई कल्पिरहेको बेलामा
मलाई भोग्न देऊ
मेरा कल्पनामा धमिलो पहेंलो बत्तिमा
घुरमहिलो तिम्रो नग्न प्रतिबिम्बमा मलाई डुब्न देऊ
ए परम स्त्री मलाई डुब्न मन लागेको
तिम्रो आँखा कस्तो छ ?
मलाई चुम्न मन लागेको
तिम्रो अधर कस्तो छ ?
मलाई भर्न मन लागेको
तिम्रो अंगालो तातो चिसो कस्तो छ ?
कि आइदेउ मेरो दैलोको किनार नाघेर
ढोका ढकढकाएर पर्दा सघेटेर
बिरालोको चाल मारेर
आउँछौ भने भन म सजाउने छु
मेरो मनको भित्ताहरुमा
आँप चांप पिपल र लालपत्ताको तोरेनले सजाउँदै गर्छु
तिमी रुद्री पुजा बनेर आउनु
नत्र नतोड मेरो एकाग्र
मेरो लक्ष्य अर्कै छ
मेरो बाटो अर्कै छ
ए परम सु:स्त्री
मेरो बाटो अर्कै छ।
