“तिमी त उज्यालोमा रहन्छौ। सबै कुरा देख्छौ। सबै काम समय छँदै सक्छौ। कति राम्रो है तिम्रो कर्म!” अस्ताउँदै गरेको पूर्वसन्ध्यामा रातले उज्यालोलाई भनिन्।
यो सुनेपछि उज्यालोले हाँस्दै भन्यो – “तिमी पनि अँध्यारोमा राम्रोसँग निदाउन पाउँछौ। आराम पाउँछौ। योभन्दा के राम्रो चाहियो र तिमीलाई!”
“निदाउने, आराम गर्ने कुरा एक किसिमले हो पनि, होइन पनि!” रातले वेदनायुक्त स्वरमा भनिन्।
“यसको अन्तर्य के हो नि?” उज्यालो उत्तरको जिज्ञासामा अझ गहिरिएको देखियो।
“त्यति पनि बुझ्दैनौ लाटा! हामी पो आफ्नो सीमामा बाँधिन्छौँ। आ-आफ्नो काममा पारदर्शी हुन खोज्छौँ। यहाँ त मान्छेहरू आएर रातभर मात्तिन्छन्। ठूलाठूला खतरनाक योजना बुन्छन्। पैसाका लागि नाङ्गिन्छन्। अनि कसरी आराम गर्न पाउनु, कसरी निदाउनु?”
त्यसपछि उज्यालोले गम्भीर हुँदै भन्यो – “कति जाती हुन्थ्यो होला है, मान्छेले पनि आफ्नो दायित्वलाई हामीजस्तै आफ्नो समयसीमाभित्रै पूरा गरे!”
“हो त बिल्कुल! अब जाऊ जाऊ तिमी, कोही आएजस्तो छ!” उज्यालोलाई रातले कानेखुसीको पारामा भनिन् र आफ्नो काममा फटाफट लागिन्।
यतिबेला केही व्यापारी, केही माफिया र माथिल्लो तहमा काम गर्नेजस्ता सुकिला झुण्डहरू रातको प्राङ्गणमा देखा परे।
दमक बजार–७, बगैँचा मार्ग, झापा
नेपाली भाषा साहित्यलाई माया गरेर यहाँसम्म आइ, यहाँ प्रकाशित लेख/रचनाहरू पढिदिनु भएकोमा तपाईँलाई धेरै धेरै धन्यवाद। तपाईँले भर्खरै माथि पढेको लेख/रचना कस्तो लाग्यो कमेन्ट बक्समा आफ्नो प्रतिक्रिया राख्न सक्नु हुनेछ। आफ्नो मनमा लागेको प्रतिक्रिया राख्न तपाईँ स्वतन्त्र हुनुहुन्छ। यदि तपाईँ पनि नेपाली भाषा साहित्यमा कलम चलाउनु हुन्छ भने आफ्नो छोटो परिचय र एक प्रति अनुहार चिनिने तस्बिर सहित आफ्ना लेख/रचनाहरू हामीलाई hamrokathaghar@gmail.com मा पठाउन सक्नु हुनेछ। अन्य कुनै पनि जानकारीका लागि +९१८७३८०९३५७३ नम्बरमा ह्वाट्सएप गर्न सक्नु हुनेछ। धन्यवाद । नोट: यहाँ प्रकाशित कुनै पनि लेख/रचनाहरू लेखकको वा 'हाम्रो कथा घर' को अनुमति बिना कुनै पनि माध्यमबाट प्रकाशन प्रसारण गर्न पाइने छैन । अन्यथा, यस्तो गरिएको पाएमा प्रचलित कानुन बमोजिम कारबाही गरिने जानकारी गराउँदछौ।
