आजको रात,
गाउँमा अन्तिम रात हो
भोलि त म
देशलाई पछाडि पारेर
हावा समाउँदै उड्ने मान्छे ।
घरको ओछ्यानमा अघिसम्म
बाले अलिकति सल्लाघारी राख्नुभएको छ
बुझें
उज्यालोको न्यानोपन
भोलि मसँगै लैजान खोज्दै हुनुहुन्छ ।
आमाले सधैँजस्तै
भातमा मसिनो घ्यू राख्नुभएको छ
तर आज त्यो घ्यू खान साह्रै गाह्रो भयो
किनकि
घाँटीभन्दा पहिल्यै
स्मृतिहरू टाँसिन्छन् जिब्रोमा ।
बाहिर टिलपिल टिलपिल
झिल्काहरू टल्किरहेका छन्
जसरी मेरा आँखामा
बचपन झल्किरहेका छन् अहिले ।
कोठाको झ्यालमा टाँगिएको
त्यो पुरानो झोला
अब मलाई बोक्नु छैन
तर त्यसभित्र बाँचिरहेका छन्
मेरा बा-आमाका सपनाहरू
जसलाई म बिर्सिन सक्दिनँ ।
आज म
आफ्नो थान्को झिकिरहेछु
नोटबुकको पानाबाट
पुराना चिठीहरू टिप्दै
तिनीहरूलाई सम्हाल्दै
एकैचोटि म टुक्रिएर बसेको छु ।
गाउँको सिउँदोमा
बाले गाडेको त्यो घण्टी
भोलि मेरो आवाज नगरी बाँझै रहला ।
र म,
सुन्तलाको बोटमुनि
सानो भुइँको घर सम्झेर रुनेछु
जहाँ एक दिन मैले
पहिलोपल्ट “देश” शब्द बोलेको थिएँ ।
आजको रात
ओढ्ने होइन
पिउनुजस्तो लाग्दैछ
किनकि निद्रा आउँदैन
र म भोलि छोड्नेछु
सिर्जनाको जरा टाँसेको यो माटो ।
आमा निदाउनुभएको छ
बाले सास गनेर लम्ब्याउँदै हुनुहुन्छ
तर म
शब्द-शब्द टुक्रिएर
यो रातलाई चिठी बनाइरहेछु ।
सकिएला ?
थाहा छैन भोलिको सूर्य
देख्न पाइन्छ कि पाइँदैन
तर आजको रात
म गुमाउने पहिलो रात हो ।
—०—
रामेछाप, मन्थली नगरपालिका-१२
नेपाली भाषा साहित्यलाई माया गरेर यहाँसम्म आइ, यहाँ प्रकाशित लेख/रचनाहरू पढिदिनु भएकोमा तपाईँलाई धेरै धेरै धन्यवाद। तपाईँले भर्खरै माथि पढेको लेख/रचना कस्तो लाग्यो कमेन्ट बक्समा आफ्नो प्रतिक्रिया राख्न सक्नु हुनेछ। आफ्नो मनमा लागेको प्रतिक्रिया राख्न तपाईँ स्वतन्त्र हुनुहुन्छ। यदि तपाईँ पनि नेपाली भाषा साहित्यमा कलम चलाउनु हुन्छ भने आफ्नो छोटो परिचय र एक प्रति अनुहार चिनिने तस्बिर सहित आफ्ना लेख/रचनाहरू हामीलाई hamrokathaghar@gmail.com मा पठाउन सक्नु हुनेछ। अन्य कुनै पनि जानकारीका लागि +९१८७३८०९३५७३ नम्बरमा ह्वाट्सएप गर्न सक्नु हुनेछ। धन्यवाद । नोट: यहाँ प्रकाशित कुनै पनि लेख/रचनाहरू लेखकको वा 'हाम्रो कथा घर' को अनुमति बिना कुनै पनि माध्यमबाट प्रकाशन प्रसारण गर्न पाइने छैन । अन्यथा, यस्तो गरिएको पाएमा प्रचलित कानुन बमोजिम कारबाही गरिने जानकारी गराउँदछौ।
