जीवनको घडी,
सधैँ टिक-टिक गर्छ,
तर कहिलेकाहीँ समय आफैँ
घडीबिना अड्किन्छ ।
आकाशमा उड्ने चरा
पखेटा नभए पनि
स्वप्नमा उड्छ,
तर पखेटा भएका मान्छे
थोरै जमिनभन्दा माथि उड्न
डराउँछन् ।
दीपको ज्योति
अन्धकारले खाइदिन्छ,
तर अन्धकार नै नभए
दीपको मूल्यको साँचो अर्थ
कहाँ हुन्थ्यो र ?
माटोले सहने आँसु
अङ्कुर बनेर फर्किन्छ,
तर मानिसले सहने पीडा
गीत बनेर फर्किन्छ ।
र, माटो, आँसु, पीडा, गीत—
यी सबैको सङ्गम
तिमी नआए जीवनमा
म नहुने सत्यमा टेकेर बाँच्नु मात्र हो ।
पिँजडामा बन्द पङ्क्षी,
नभएको स्वर्गको सपना ।
धर्तीको घाम तातो हुँदा पनि,
छायाँ खोज्ने आत्मा ।
घडीको काँटा रोकिएर पनि
समय त रोक्दैन नि,
त्यस्तै तिमीबिना
यो मुटु श्वास त लिन्छ
तर जिउँदो रहँदैन ।
नेपाली भाषा साहित्यलाई माया गरेर यहाँसम्म आइ, यहाँ प्रकाशित लेख/रचनाहरू पढिदिनु भएकोमा तपाईँलाई धेरै धेरै धन्यवाद। तपाईँले भर्खरै माथि पढेको लेख/रचना कस्तो लाग्यो कमेन्ट बक्समा आफ्नो प्रतिक्रिया राख्न सक्नु हुनेछ। आफ्नो मनमा लागेको प्रतिक्रिया राख्न तपाईँ स्वतन्त्र हुनुहुन्छ। यदि तपाईँ पनि नेपाली भाषा साहित्यमा कलम चलाउनु हुन्छ भने आफ्नो छोटो परिचय र एक प्रति अनुहार चिनिने तस्बिर सहित आफ्ना लेख/रचनाहरू हामीलाई hamrokathaghar@gmail.com मा पठाउन सक्नु हुनेछ। अन्य कुनै पनि जानकारीका लागि +९१८७३८०९३५७३ नम्बरमा ह्वाट्सएप गर्न सक्नु हुनेछ। धन्यवाद । नोट: यहाँ प्रकाशित कुनै पनि लेख/रचनाहरू लेखकको वा 'हाम्रो कथा घर' को अनुमति बिना कुनै पनि माध्यमबाट प्रकाशन प्रसारण गर्न पाइने छैन । अन्यथा, यस्तो गरिएको पाएमा प्रचलित कानुन बमोजिम कारबाही गरिने जानकारी गराउँदछौ।
