कुल्च अझै कुल्च , किनकी म सडक हुँ।
फोहोरी तिम्रा पैतालाले मेरै छातिमा टेक ,
डुङडुङ गन्हाउने फोहोरोको पोको ,
मेरै काँखमा फ्याँक ।
ह्यूम पाइप पनि मेरै मुटुमा छेड ।
विजुलिका तारहरुले मलाइनै जेल ।
किनकी म सडक हुँ ।।
तिम्रो आक्रोश हरु पोख्न,
टायरले मलाइनै पोल ।
धुलो पनि मै खाउँला , हिलो पनि म नै सहुँला ।
दिनरात नभनी मेरो मनलाई टायरले किच ।
दुर्घटना तिमि गर्छौ , मेरो मुखमा रगत पोत्छौ ।
आउ उफ्र , विरोध गर ।
किनकी म सडक हुँ ।।
किनारामा बसेको भिकारी मै हेरुला ।
आफ्नो जवानी विक्रिमा राखेकी नारीको ,
वेदना मै सुनुला ।
तिमि सडक देखि सदनसम्म पुग्यौ ,
मै माथी कुर्लेर ।
आउ आज फेरि भाषण सुनाउन ,
किनकी, म सुनिरहने सडक हुँ ॥
अबिरल शर्मा
सुर्यगढी -२ , नुवाकोट
नेपाली भाषा साहित्यलाई माया गरेर यहाँसम्म आइ, यहाँ प्रकाशित लेख/रचनाहरू पढिदिनु भएकोमा तपाईँलाई धेरै धेरै धन्यवाद। तपाईँले भर्खरै माथि पढेको लेख/रचना कस्तो लाग्यो कमेन्ट बक्समा आफ्नो प्रतिक्रिया राख्न सक्नु हुनेछ। आफ्नो मनमा लागेको प्रतिक्रिया राख्न तपाईँ स्वतन्त्र हुनुहुन्छ। यदि तपाईँ पनि नेपाली भाषा साहित्यमा कलम चलाउनु हुन्छ भने आफ्नो छोटो परिचय र एक प्रति अनुहार चिनिने तस्बिर सहित आफ्ना लेख/रचनाहरू हामीलाई hamrokathaghar@gmail.com मा पठाउन सक्नु हुनेछ। अन्य कुनै पनि जानकारीका लागि +९१८७३८०९३५७३ नम्बरमा ह्वाट्सएप गर्न सक्नु हुनेछ। धन्यवाद । नोट: यहाँ प्रकाशित कुनै पनि लेख/रचनाहरू लेखकको वा 'हाम्रो कथा घर' को अनुमति बिना कुनै पनि माध्यमबाट प्रकाशन प्रसारण गर्न पाइने छैन । अन्यथा, यस्तो गरिएको पाएमा प्रचलित कानुन बमोजिम कारबाही गरिने जानकारी गराउँदछौ।
