हामी परिवारका सदस्य जसमा मेरा श्रीमान विश्वनाथ तिमिल्सिना, छोरी प्रशंसा तिमिल्सिना र म लेखक स्वयम् भूमिका गैरे तिमिल्सिना भएर जाने निर्णय गर्यौं । त्यसका लागि हामीले २०८० साल कार्तिक १० गतेलाई रोज्यौँ । त्यस दिन बिहान ४:०० बजे हाइसमा चढ्यौँ । करिब ७:०० बजे मुग्लिन पुग्यौँ र खाजा खायौँ । हामी १०:०० बजे थानकोट पुग्यौँ ।
थानकोटबाट सिधैँ दक्षिणतर्फ रहेको चन्द्रागिरि पर्वत समुन्द्री सतहदेखि २५०० मिटरको उचाइमा अवस्थिति रहेको छ । ऐतिहासिक र धार्मिक महत्त्व बोकेको उक्त स्थान अत्यन्तै रमणीय रहेको पायौँ । यो डाँडो काठमाडौं र मकवानपुरको संगम पर्ने रहेछ । यस स्थानमा छिन- छिनमा मौसम परिवर्तन भइ रहदो रहेछ । यहाँबाट सूर्योदय र सूर्यास्तको दृश्य राम्रो देखिने रहेछ ।
चन्द्रागिरिमा प्रसिद्ध भालेश्वर महादेवको मन्दिर अवस्थित रहेछ । त्यो धार्मिक स्थलबाट पूर्वमा काठमाडौं उपत्यकाको दृश्य देख्न सकिदो रहेछ । पश्चिममा मकवानपुरको चित्लाङ उपत्यका देख्न सकिने रहेछ । उत्तरमा अन्नपूर्ण हिमाल, लाङटाङ हिमाल, गणेश हिमाल , गौरीशंकर हिमाल , सगरमाथा हिमाल लगायतका अनेकौं हिमालहरु देख्न सकिन्छ । दक्षिणमा दामन एवम् महाभारत पर्वत देखिन्छ । धार्मिक , प्राकृतिक एवम् ऐतिहासिक महत्त्व बोकेको मन्दिर पवित्र धार्मिक स्थलकासाथै आफैँमा भ्यू टावर हो, रहेछ । भालेश्वर डाँडालाई योग र साधना गर्न मिल्ने उपयुक्त ठाउँ पनि मानिने रहेछ ।
भालेश्वर मन्दिर नजिकदेखि एक सय मिटरको लामो बाल खेल बगैंचा रहेको छ । चन्द्रागिरि डाँडा करिब ३६ हेक्टर क्षेत्रफलमा निर्माण भएको रहेछ । डाँडामा पुग्न केबलकारको व्यवस्था रहेछ । एक डब्बामा ८ जना यात्रु अट्ने रहेछ । केबलकार मार्फत चन्द्रागिरि डाँडामा पुग्न चौध मिनट लाग्दो रहेछ ।
नेपाल एकीकरण अभियानको प्रारम्भबिन्दु पनि यहीँ चन्द्रागिरि पर्वतबाट शुरु भएको भन्ने जनविश्वास रहेको पायौँ । शाह वंशीय राजा पृथ्वीनारायण शाह भालेश्वर महादेवको मन्दिरमा आउनु भएको थियो रे ! त्यस ठाउँबाट पूर्वतर्फ फर्केर काठमाडौंलाई राम्रोसँग नियाली सकेपछि गोर्खा राज्यमा गाभ्ने इच्छा गर्नु भएछ । मन्दिरको पूर्वपट्टि नै पृथ्वीनारायणको सालिक पनि रहेछ । राज्य एकीकरणको तिव्र इच्छा पृथ्वीनारायण शाहले भालेश्वर महादेवसँग मागी उक्त इच्छा महादेवले पूरा गरेको जनविश्वास रहेको पायौँ । त्यसकारण भालेश्वर महादेवको मन्दिरलाई इच्छापुरेश्वर मन्दिरका नामले पनि जानिने रहेछ।
चन्द्रागिरि डाँडा अत्यन्तै रमणीय स्थान , धार्मिक पवित्र स्थल, बाल फनपार्क, खेल बगैंचा आदिले पनि मनमोहक रहेको छ । त्यहाँबाट देखिने उपत्यका, हिमाल मकवानपुरको चित्लाङ, हेटौंडा जाने पहाडी घुमाउँरो बाटोको दृश्यले पनि अझ बढी लोभ्याउदो रहेछ ।
हामी ३:०० बजे त्यहाँबाट फर्क्यौँ र खाना खायौँ । करिब ४:०० बजे हामी गाडी चढ्यौँ । हामी बेलुका १०:०० बजे सकुशल घर आइपुग्यौँ ।
चन्द्रागिरि गएपछि मानिसलाई छुट्टै , अलौकिक आनन्दको अनुभूति हुने रहेछ । सुन्दर , शान्त, पवित्र , प्रदुषणरहित, स्वच्छ वातावरण रहेको छ । यस्तो धार्मिक, प्राकृतिक एवम् ऐतिहासिक महत्व बोकेको ठाउँको संरक्षण र प्रवर्द्धन हुनु आवश्यक छ । स्वदेशी तथा विदेशी पर्यटकहरु भित्र्याई आर्थिक आय- आर्जनको गतिलो माध्यम बनाउँनमा सरोकारवालाको ध्यान जानू आवश्यक छ ।
नेपाली भाषा साहित्यलाई माया गरेर यहाँसम्म आइ, यहाँ प्रकाशित लेख/रचनाहरू पढिदिनु भएकोमा तपाईँलाई धेरै धेरै धन्यवाद। तपाईँले भर्खरै माथि पढेको लेख/रचना कस्तो लाग्यो कमेन्ट बक्समा आफ्नो प्रतिक्रिया राख्न सक्नु हुनेछ। आफ्नो मनमा लागेको प्रतिक्रिया राख्न तपाईँ स्वतन्त्र हुनुहुन्छ। यदि तपाईँ पनि नेपाली भाषा साहित्यमा कलम चलाउनु हुन्छ भने आफ्नो छोटो परिचय र एक प्रति अनुहार चिनिने तस्बिर सहित आफ्ना लेख/रचनाहरू हामीलाई hamrokathaghar@gmail.com मा पठाउन सक्नु हुनेछ। अन्य कुनै पनि जानकारीका लागि +९१८७३८०९३५७३ नम्बरमा ह्वाट्सएप गर्न सक्नु हुनेछ। धन्यवाद । नोट: यहाँ प्रकाशित कुनै पनि लेख/रचनाहरू लेखकको वा 'हाम्रो कथा घर' को अनुमति बिना कुनै पनि माध्यमबाट प्रकाशन प्रसारण गर्न पाइने छैन । अन्यथा, यस्तो गरिएको पाएमा प्रचलित कानुन बमोजिम कारबाही गरिने जानकारी गराउँदछौ।
