गाउँबाट उपचारको लागि काठमाडौं गएको बेला बिसराम थारुलाई लाग्यो, मलिक्वालाई भेटेर जानु पर्छ। गएको मंसिरमा चुनाउको बेला उनलेे आफ्नो मलिक्वालाई गर्नु मदत गरे। चार गाउँको ड्यास बन्ढ्या गुर्वा भएकोले भोट हालिदिन अनुरोध गरे। चुनाउ पनि जिते उनको मलिक्वा।
“काठमाडौं आएपछि आइस् है बिसराम । तँलाई बस्न खान मेरै घरमा दिन्छु ।”
वास्तवमा मलिक्वा धेरै असल छन् । नभए चुनाउ जितेर किन यसरी भनेर जान्थे,बिसरामलाई लाग्यो। साँझको समय थियो। बिसराम मन्त्री ज्युको घर अगाडी पुगेर पालेलाई भने।
“हजुर म गाउँ देखिन् मन्त्री ज्युलाई भेट्न आको। बिसराम भेट्न आछ भनिदिनुस् हजुर। उहाँ फ्यात्तै चिनिहाल्नु हुन्छ ।”
यति सुनेपछि पाले भित्र गयो र एकछिनमा आयो पनि तर भित्र मन्त्रीले बोलाएको कुरा गरेन। बिसराम मन्त्री ज्यु आफै बाहिर आउने आशामा बसिराख्यो। एकछिन पछि मन्त्री आफै आए।
“देख्नु भो मेरो पावर, मन्त्री खुद भेट्न आउदै छन्।”
आफ्नो ज्वाँईलाई भन्दै थिए। यतिकैमा मन्त्री गाडीमा चढे। गाडी हुँइकियो।त्यसपछि बिसरामले भने।
“मन्त्री ज्यु आँखा देख्नु भएन कि क्या हो।”
यतिकैमा पाले बोल्यो ।
“चुनाउको बेला तपाईंहरु देख्नु भएन।”
लघुकथाकारको परिचय
नाम: गणेश वर्तमान
ठेेगाना: ठाकुरबाबा, बर्दिया / हाल, काठमाडौं
नेपाली भाषा साहित्यलाई माया गरेर यहाँसम्म आइ, यहाँ प्रकाशित लेख/रचनाहरू पढिदिनु भएकोमा तपाईँलाई धेरै धेरै धन्यवाद। तपाईँले भर्खरै माथि पढेको लेख/रचना कस्तो लाग्यो कमेन्ट बक्समा आफ्नो प्रतिक्रिया राख्न सक्नु हुनेछ। आफ्नो मनमा लागेको प्रतिक्रिया राख्न तपाईँ स्वतन्त्र हुनुहुन्छ। यदि तपाईँ पनि नेपाली भाषा साहित्यमा कलम चलाउनु हुन्छ भने आफ्नो छोटो परिचय र एक प्रति अनुहार चिनिने तस्बिर सहित आफ्ना लेख/रचनाहरू हामीलाई hamrokathaghar@gmail.com मा पठाउन सक्नु हुनेछ। अन्य कुनै पनि जानकारीका लागि +९१८७३८०९३५७३ नम्बरमा ह्वाट्सएप गर्न सक्नु हुनेछ। धन्यवाद । नोट: यहाँ प्रकाशित कुनै पनि लेख/रचनाहरू लेखकको वा 'हाम्रो कथा घर' को अनुमति बिना कुनै पनि माध्यमबाट प्रकाशन प्रसारण गर्न पाइने छैन । अन्यथा, यस्तो गरिएको पाएमा प्रचलित कानुन बमोजिम कारबाही गरिने जानकारी गराउँदछौ।
